To już 11 lat...

 11 lat blogowania

Trudno jest świętować, gdy traci się kogoś Bliskiego. Nie mniej jednak dziś przypada 11 lat, odkąd założyłam bloga. Przykre przeżycia jakie miałam tyle lat temu, zaowocowały powstaniem kąta w blogosferze, w którym dziś trochę ludzi może inspirować się wyjazdami. I mimo, że życie wciąż stawia przede mną nowe wyzwania, nie zawsze mogę się śmiać, czasem dopada mnie zniechęcenie i niemoc, mimo wszystko chcę pisać posty dalej. Znów, niech staną się dla mnie terapią, na zło tego świata. 

Wszystkim, którzy wiernie mnie wspierają, czytając moje opisy miejsc odwiedzanych, serdecznie dziękuję. Mam nadzieję, że Ci, którzy pojawili się na stronie niedawno, pozostaną tu, pomimo faktu, że posty nie pojawiają się zbyt często. Przeżywam obecnie trudny czas żałoby, ale powrócę tu wkrótce, by pokazać Wam cudowności tego świata.

Zatem do zobaczenia!

Z miłością, Duśka

Tajemniczy zamek - Frýdlant

 

Ło Panie, ale zamek….

czyli o tym ,

 czy zamek to faktycznie zamek?

Lipiec zeszłego roku zdecydowanie należał do Świeradowa - Zdroju, w którym razem z moją Siostrzenicą Martą spędziłyśmy aktywny tydzień. Oczywiście plany sobie, pogoda sobie, więc wybierając się w góry zawsze myślę o jakiejś alternatywie, gdyby nagle niebo zachciało zapłakać. Miałyśmy szczęście, bo tydzień przed naszym przyjazdem cały czas lało. W czasie naszego pobytu z całego tygodnia, tylko dwa dni odnotowałyśmy nieco deszczowe. I w taki właśnie pochmurny dzień wybrałyśmy się do naszych czeskich sąsiadów, żeby zobaczyć przepiękny i okazały zamek Frýdlant. Zapraszam na komnaty...

Pierwsze spojrzenie na zamek

Zamek jest położony na bazaltowym wzgórzu, raptem około 12 km od granicy polsko-czeskiej, co czyni go łatwo dostępną atrakcją dla turystów goszczących w Górach Izerskich. Jest to jeden z największych zamków w Czechach, więc tym bardziej warto się do niego wybrać. Budowla jest gotycka, zbudowana w XIII w., ale w dobie renesansu przerabiana na pałac, więc łączy wiele elementów obu stylów architektonicznych. Zamek został udostępniony zwiedzającym już w 1801 r., jako pierwszy w Europie Środkowej.

Kamienne herby właścicieli zamku

Renesansowe elewacje pałacu, widoczne z dziedzińca zamkowego

Zamek widoczny z dziedzińca zamkowego

Pałac z malunkami w stylu sgraffito był akurat w remoncie. Dekoracje są pieczołowicie rewitalizowane i odświeżane

Tuśka na dziedzińcu zamkowym

Wysokie mury zamku we Frýdlant

I kolejne herby - tak zaznaczano swoją obecność na tych ziemiach i w tym zamku

Ziemia, na której umiejscowiono zamczysko, została nadana jako lenno, od króla czeskiego Przemysława II Ottokara Rudolfowi Bibersteinowi. Wówczas ten zlecił wybudowanie warowni. Zamek powstał i się rozrastał. Szczęśliwie nie ucierpiał podczas wojen husyckich, jakie przetoczyły się w XV w. przez Czechy. W tym samym czasie był już domostwem otoczonym murem z basztami i wieżą, przez którą wchodziło się na teren twierdzy.

Sgraffito na wewnętrznej stronie zamku

Wewnętrzny, mały dziedziniec zamku wysokiego

To, że herby są ozdobne to jedno, ale że zrobili je z kamienia rzemieślnicy i do dziś są widoczne, to drugie...

Pierwsza komnata i oczywiście portrety przodków

Makieta zamku oraz pałacu we Frýdlant. Pałac został dobudowany w obrębie zamkowych murów.

Piece - to zawsze rzecz, która przyciągnie mój wzrok. Tu jeszcze nie wiem, że w kolejnych komnatach będę zachwycała się jeszcze piękniejszymi.

Drzewo genealogiczne panów na zamku

Widziane na zamku eksponaty to nie depozyty różnych muzeów, a oryginalne sprzęty

Widok na Pogórze Izerskie

Wiek XVI przyniósł włoską zmianę, według której dawne gotyckie i zimne zamczyska przerabiano na tzw. "palazzo in fortezza", czyli miłe i ładne dla oka pałace w fortecach. Również i Frýdlant został przerobiony na włoską nutę, która stała się bardzo modna w Europie. Za całkowitą przebudowę zamku w stylu renesansowych odpowiadał jego ówczesny właściciel, Melchior von Redern, syn Friedricha von Rederna, który zamek zakupił. To z tego okresu pochodzi Zamek Dolny z dekoracją ze sgraffito. Oczywiście latami trwała rozbudowa, przebudowa zamku, w międzyczasie właścicielem budowli stał się wódz i polityk czeski z okresu wojny trzydziestoletniej Albrecht von Wallenstein. Wtedy Frýdlant nosił nazwę Terra Felix, czyli Szczęśliwa Ziemia, gdyż nie odnotowano wówczas żadnych wojen, starć, napadów na miejscowość. 

Wnętrze komnaty przechodniej

Komnata pełniła także funkcję galerii portretowej

Przepięknie dekorowany kominek z herbami właścicieli

Salonik służący zabawie i relaksowi

Kolekcja mundurów prezentowana w jednej z komnat

Przedmioty osobiste pozostawione przez ostatnich właścicieli zamku

Przy takim piecu z nóżkami przyjemnie było się grzać

Widok z okna, w dole płynie leniwie rzeczka Smĕdá

Widok z zamkowego okna na Góry Izerskie

Kolejny ciekawy piec kaflowy

Po kolejnym ćwierć wieku, czyli około 1646r. zamek przeszedł w ręce Macieja von Gallasa. Jego potomkowie rozbudowywali warownię zgodnie z ówczesną sobie modą, dlatego na zamku można dostrzec renesansowe jak i też barokowe dekoracje. Posiadłość w rękach rodu Gallasów i Clam - Gallasów, który to ród zatrudniony był w służbie dyplomatycznej a także wojskowej na dworze cesarza, pozostała aż do 1945 r. Po wojnie zamek trafił pod kuratelę państwa czechosłowackiego. Obecnie dobrze zachowany i utrzymany jest pod opieką Czechów.

Jedna z komnat zamkowych

Kolekcja złożona m.in. z lektyki, sań i wózka, a wszystko to przywiezione z orientalnych podróży

Oryginalny żyrandol z rogów w komnacie myśliwskiej

Komnata myśliwska, oryginalne krzesło z poroży oraz stolik

Galeria upośledzonych zwierząt

Sala jadalna i zastawiony cynowymi talerzami kredens

Duży zielony piec grzał pomieszczenie, w którym jedzono - tu aranżacja, jakby ludzie dopiero co odeszli od stołu

Tuśka z rycerzem - wartownikiem - podążając do zbrojowi można znaleźć cienie z przeszłości

O armata, patrz jaka wielka... Każdy zamek miał na wyposażeniu armaty do obrony, armatki powitalne i pełniące inne funkcje

Zbrojownia i kolekcja broni palnej 

Osprzęt dla koni

Osprzęt paradny dla koni

Jedna z komnat zamkowych

I kolejny piec, tym razem w kształcie wieży

W oczekiwaniu na rycerza ;)

Pokój jakiegoś ekonoma, zarządcy zamkowego

Zapiski, notatki i księgi wieczyste...

Schody na zamek i prezentowane... sprzęty pożarnicze

Na zamek wchodzi się tak samo jak ponad dwieście lat wcześniej, czyli przez bramę, po zwodzonym moście. Wchodzi się na duży dziedziniec zamkowy, by po stopniach wspiąć się do wejścia do budowli. A w środku, to już jakby inny świat. Wewnątrz znajdują się oryginalne meble, obrazy, porcelana oraz inne przedmioty codziennego użytku. Ja oczywiście, jak zawsze, zwróciłam uwagę na piece kaflowe, niektóre są naprawdę pięknie dekorowane. Wszystko to zobaczyć można w zbrojowni, kuchni zamkowej, łazience, izbach, pokojach i holach. Po zamku oprowadza przewodnik, który ciekawie odpowiada o rodzinie Gallasów. Oprowadzanie jest także w języku polskim, są przeznaczone na to konkretne godziny, ale trzeba się wcześniej dopytać o której będzie jakaś polska grupa i ewentualnie do niej dołączyć.

Góry Izerskie - widok z zamku

Zamek i jego elementy

Na tarasie zamkowym

Na zamkowym tarasie

Zamkowa kuchnia

Tylko patrzeć skąd wyjdzie kucharz...

Kredens kuchenny z porcelanową zastawą

Malowana szafeczka

Dziś kuchnia wydaje...

Wnętrze jednej z izb

Oryginalne części zastawy stołowej oraz sztućców

Dekoracje naścienne holu przejściowego

Zwiedza się zamek. Po czesku Kasztel. Do zobaczenia jest też pałac. Po czesku Zamek. Ach ten język... Dla wyjaśnienia: Kasztel to ten wysoki, pogotycki. Natomiast Zamek to renesansowy pałac, który "przyklejony" jest do zamkowych murów i odróżnia się na tle dawnej warowni. Jak to się stało, że zewnętrzna bryła warowni nie została uszkodzona, a wnętrza nierozkradzione, w czasie obu wojen światowych? Nie wiem. Wiem natomiast, że patrząc na komnaty ma się wrażenie, jakby zaraz wyszedł ktoś ubrany w epokowe stroje. Jakaś służąca w białym fartuszku, niosąca tacę z herbatą dla właściciela. Albo sam właściciel, który w otoczeniu psów, właśnie podniósł się z fotela.

Sala jadalna w pałacu

Piec w jadalni... cudo!

Bogato dekorowany kominek

Pokój bilardowy

A może by tak partyjkę? :)

Zamkowe tarasy, na których pito m.in. herbatę

Jeszcze sweterek pozostał przy niedopitej herbacie...

Zamek i pałac, pełne są architektonicznych detali

Miejsce do komponowania, relaksu, słuchania muzyki

Otomany dla odpoczynku

Miejsce spotkań na fajkę, rozmów o polityce, czytania gazet

Kominek w kaflowej osłonie

Wnętrze jednej z komnat - biblioteczka

Biblioteczka

 Dekorowany kominek w bibliotece

Zwykły zielony piec w holu przejściowym

Przejściowe komnaty, których pełno jest we Frýdlant

I kolejny kominek

Dobra książka, ciepło kominka i wysłużony fotel, czego chcieć więcej?

Miejsce do pracy, a zwłaszcza do pisania listów

Jedna z sypialni - męska

Ciekawy zegar wiszący

W pokoju tym zdecydowanie urzędowały kobiety

Trójwymiarowa dekoracja kryształowego żyrandola

Pokój bawialniany. Nie chciałabym przy zgaszonym świetle potknąć się o ten leżący bibelot w postaci lwa... :)

Sypialnia żeńska

Umywalnia i przebieralnia w jednym

Kwiaty na sole, ciasteczka na talerzu, z pewnością jakaś dama tu była przed chwilą

Jadalnia czy też pokój śniadaniowy. Tapety na ścianach i suficie przywodzą na myśl namiot

I kolejna sypialnia

Pamiątkowe fotografie po przodkach właścicieli pałacu

Jedna z komnat pałacowych

Większość pokoi w pałacach czy zamkach jest przejściowa, co nie daje poczucia zbyt dużej prywatności

Ach te sekretarzyki i tajemne liściki...

Sprzęty damskie (wiecie, że suszarkę wynalazł w 1899 r. inżynier polskiego pochodzenia? Nazywał się Michał Doliwo - Dobrowolski)

Tak, czy owak, warto wybrać się na pół dnia, a nawet cały dzień do naszych sąsiadów. Samo miasteczko też jest ciekawe, ma mały ryneczek, a przy nim skupione sklepiki, w których można zakupić specjały kuchni czeskiej. Kamienice są różne, uliczki czasem wąskie, ratusz całkiem okazały. Szkoda, że nam się nie udało pochodzić pomiędzy domami i wspiąć na wieżę ratusza.

Leżanka w pokoju kąpielowym

Łazienka, choć wówczas nazywało się to pokojem kąpielowym

Łazienka wyposażona jest w ubikację i to ze spłuczką!

Pokój pokojówki

Klatka schodowa i myśliwskie trofea

Pokój dziecięcy

Pokój służby

I jeszcze jedna sypialnia

Zdecydowanie to pokoik młodej damy, być może domowej nauczycielki

Pokój, w którym uczyły się dzieci

 

Dużym utrudnieniem jest też dojazd do Frýdlantu. Niby to blisko od nas, ale kiedy chce się dojechać, okazuje się, że ani nie ma połączenia kolejowego bezpośredniego, albo komunikacja autobusowa jest bardzo oszczędna. Jedynym wyjściem jest dojechanie własnym samochodem, a gdy tego nie ma, jak w naszym przypadku, wykupienie wycieczki w lokalnym biurze podróży, które ogarnie nam transport, a także przewodnika po polsku. Warto czasem korzystać z takich rozwiązań, żeby nie zaśmiecać sobie głowy takimi problemami jak dojazd ;)

Jeden z witraży kaplicy zamkowej

Wnętrze zamkowej kaplicy, ołtarz główny

Ołtarz boczny kaplicy

Organy w kaplicy zamkowej

Koniec naszej przygody na zamku - zejście na dziedziniec zamkowy

Widoczne za mną bazaltowe skały, na których wyrósł zamek

 

Polecam to miejsce i zapoznanie się z tą okazałą budowlą. Nie będziecie zawiedzeni. Zwłaszcza jak lubicie przechadzać się po komnatach. Zatem do zobaczenia!