Zakopane - dwa różne kościoły, ta sama wiara

Uduchowione Zakopane,

czyli krótki spacer

od kościoła do kościoła…

Nie od dziś wiadomo, że Podhale jest rozmodlone. Silne przywiązanie górali do wiary istniało od zawsze. A wraz z wiarą rosło przeświadczenie, że każda wieś, przysiółek, osada, powinny mieć swój Dom Boży. I powstawały kościoły w różnym wieku, w różnym stylu. Jedne ładniejsze, tradycyjne, drewniane, inne murowane, większe, nowocześniejsze. 

Giewont spod kościoła "Na Górce"

O gustach się nie dyskutuje, osobiście uważam, że Boga spotkać można wszędzie, zarówno na górskich szlakach, jak i w drugim człowieku. Trzeba jednak umieć się rozglądać. Bogu wielkie, wystawne kościoły nie są potrzebne. I dlatego świątynie, ukryte w górskich miejscowościach, pachnące drewnem, są mi bliższe duchowo. Co nie znaczy, że w tych murowanych nie ma klimatu. Bo zazwyczaj klimat tworzą ludzie. I kapłani, którzy mają tam posługę.

Inne spojrzenie na Giewont

Nie zawsze przyjazd w góry wiąże się z piękną pogodą. A nawet jeśli tak jest, to czasem trzeba sobie zrobić dzień przerwy od górskich eskapad. I dlatego krótki spacer na rozruszanie mięśni po wyrypkach wysoko, albo tylko dla zabicia czasu w niepewną pogodę, to zawsze jest dobry pomysł. Dziś proponuję spacer po asfalcie. Tak, dobrze czytacie.

Zaczynamy go niedaleko od stacji Gubałówki. Tu na wzniesieniu, ukryty wśród drzew, stoi kościół „Na Górce”. 

Tablica informacyjna świątyni

Najświętsza Matka Boża Nieustającej Pomocy

Droga do kościoła "Na Górce"

Schody do kościoła "Na Górce"

Kościół pod wezwaniem Najświętszej Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Kościół i obok zabudowania Domu Rekolekcyjnego

To Dom Rekolekcyjny oo. Jezuitów. Kościół pod wezwaniem Najświętszej Matki Bożej Nieustającej Pomocy powstał w latach 1899-1900 i mimo chwilowego zamknięcia w okresie II wojny światowej, działa po dzień dzisiejszy. Od 1971 r. działa tu duszpasterstwo trzeźwości. Zazwyczaj tutaj górale ślubują wytrwanie bez alkoholu, co również wpisuje się w charakter Podhala. Od dawien dawna gozałecki Pan Bucek tu nie skąpił. I jakoś tak raźniej się zbójom żyło ;) A poważnie osoby z problemem alkoholowym mogą tu poszukać pomocy, zawierzając swe potrzeby Bogu. Dzięki działalności oo. Jezuitów mnóstwo ludzi wyszło z nałogu nie tylko tego, związanego z alkoholem.

Nawa główna świątyni

Wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy w ołtarzu głównym

Obraz Jezusa Miłosiernego autorstwa Adolfa Hyły w kaplicy św. Ignacego. Chrystus przedstawiony jest na tle widoku gór, jaki można zobaczyć spod kościoła "Na Górce"

Chór kościelny

Otoczenie Domu Rekolekcyjnego oo. Jezuitów

Święty Józef z Dzieciątkiem

Idąc asfaltem w stronę Kościeliska, dojdziemy do drewnianego kościółka pod wezwaniem św. Kazimierza Królewicza. Osobiście, bardzo mi się ta świątynia podoba.

Kilka kroków i już sąsiednia gmina wita :)

Szlak Papieski  - kamień upamiętniający przejazd Ojca Świętego w 1997 r.

Szlak Papieski  - kamień upamiętniający przejazd Ojca Świętego w 1997 r. oraz kotwica patentowa Halla, dar Polskiej Marynarki Wojennej

Tablica informacyjna kościoła

Wejście do kościoła pod wezwaniem św. Kazimierza Królewicza

Brama frontowa na teren świątyni

Parafię powołano w 1845 roku, ale z powodu powstania galicyjskiego oraz chochołowskiego, dopiero oficjalnie zaczęła działać w 1848 r. także pod patronatem oo. Jezuitów. Jako samodzielna jednostka duszpasterska dopiero od 1910-16. Kościół w stylu zakopiańskim zaprojektował uczeń Stanisława Witkiewicza, inż. Eugeniusz Wesołowski. A drewno na jego budowę ofiarował sam hrabia Władysław Zamoyski, właściciel dóbr w Zakopanem. I to nie koniec sławnych ludzi, którzy przyłożyli rękę do budowy i wyposażenia świątyni. Witraże kościelne stworzył bowiem bratanek wielkiego Jana Matejki – Stefan Matejko.

Wejście główne do kościoła

Kościół widziany z boku

Na tyłach świątyni

Plac przykościelny

Tu też św. Józef z Dzieciątkiem

Misternie rzeźbione drzwi

Nawa główna kościoła św. Kazimierza Królewicza

W ołtarzu głównym postać Kazimierza Królewicza oraz witraże Stefana Matejki

Drewniane ozdoby wnętrza w postaci orłów

Boczna kaplica kościoła

Jezus Miłosierny pędzla Adolfa Hyły

Stuła z zakopiańską parzenicą

Boczna kaplica kościoła

Organy i chór w kościele św. Kazimierza Królewicza

Tuż obok kościoła mieści się cmentarz. Miejsce wspaniałe na ostatni sen...

Krzyż na skwerze przed kościołem, poświęcony "Poległym i walczącym za wolną i niepodległą Polskę w latach 1939-1989 i nadal"

Krzyż poświęcony pamięci żołnierzy z partyzanckiego zgrupowania "Błyskawica" oraz tym, którzy polegli w więzieniu na ul. Montelupich w Krakowie i zamordowanych w willi "Śmiechówka" w Kościelisku

Tablica z nazwiskami pod krzyżem

Tablica pamiątkowa w kształcie góralskiej klamry

Cmentarz parafialny za kościołem

Anioł z dziećmi - rozczulający nagrobek

Jezus Frasobliwy - tu w wersji zadumanej

Jezus Frasobliwy - a tu w wersji zapłakanej

Kapliczka cmentarna

Jeśli będziecie spędzać swój czas w Zakopanem, zajrzyjcie do obu świątyń. To małe kościoły, ciche i spokojne. Być może odnajdziecie w nich odpowiedzi na dręczące Was pytania, może znajdziecie ukojenie dla duszy. A potem znów powędrujecie między góralskimi domami w stronę Giewontu. 

Tak oto los puka do drzwi... nieważne, że to Straszny Dwór :)

Zakopiańska chałupa

Zakopiańska chałupa

Zakopiańska chałupa

A krzyż na jego szczycie będzie Was prowadził niczym drogowskaz. Mnie prowadzi za każdym razem.

W stronę Giewontu

Czerwone Wierchy spod kościoła św. Kazimierza Królewicza

Hej!