Podlasie - Z kopyta kulig rwie

I have a dream,

czyli o tym,

że każdy ma jakieś marzenie

Ja też miałam. Odkąd zobaczyłam teledysk Skaldów „ Z kopyta kulig rwie” a potem oglądając „Potop” i pamiętną scenę kuligu. Zapragnęłam być jak Oleńka Bilewiczówna, otulona w futrze i otoczona ramieniem Kmicica. No cóż… Taka ta moja romantyczność, zawsze się gdzieś wydostanie na zewnątrz… Ale cóż począć, kiedy nie ma już takich zim przez kolejne lata, żeby można było gdzieś dorwać te sanie (o Kmicicach czy Janosikach przy pannach nie wspomnę). Ale marzyć zawsze można, bo to nic nie kosztuje. I tak sobie marzyłam od małej dziewczynki o tym kuligu, marzyłam, tymczasem pozostawało mi tylko zadowalać się saneczkami ciągniętymi przez samochód lub traktor. Teraz to surowo zabronione pod karą mandatu. Po latach dorosłam, ale marzenie wciąż pozostało. Czekało w uśpieniu. Aż tu nagle, w tym roku pojawiła się taka możliwość, by marzenie stało się realne.

W sobotę 14 stycznia 2017r. rozpoczęłam swoje tegoroczne podróże od spełnienia dziecięcego marzenia na… Podlasiu oczywiście J.

Przejazd przez Puszczę Knyszyńską

Choineczki w zimowej szacie

Gdzieś w Puszczy Knyszyńskiej

Tego dnia niebo było pochmurne i była śnieżyca, ale przez to puszcza była jeszcze bardziej magiczna

I znów białe sukienki na choinkach

Tam, gdzie ślady dzikich zwierząt odnaleźć można

Jak "Trzy Siostry" A. Czechowa...

Wieś Bobrowa

Wieś Bobrowa i atak śnieżycy

Mieszkańcy szykują sanie na kulig...

A w tym miejscu odbył się kulig a po nim ognisko

Ośrodek konferencyjny w Bobrowej Dolinie

Czekając na kulig...

Były konie, były pochodnie, były sanie (no dobra, wozy z płozami), był zapaszek, śpiewny język miejscowych i magiczna, biała Puszcza Knyszyńska. Uśmiech nie schodził mi z buzi, czekałam na ten moment tak długo! Cieszyłam się jak dziecko. To nic, że Kmicica nie spotkałam, to nic, że trochę było nas za dużo na tych saniach, ale i tak było radośnie, były śpiewy i dużo śmiechu. Padał śnieg, szybko robiło się ciemno, konie rżały a pochodnie rzucały magiczne refleksy. Magia…

Formowanie się kuligu

Kto jedzie jako pierwszy? Ogier!

Na imię mi Bryza, ale generalnie to mam was w...

Wszyscy się zmieścili? To ruszamy!

Tia, tia... Kulig... a mnie tu śnieg w oczy wieje...

Goń mnie!

Z kopyta kulig rwie...

Pa, pa, pa, pa, pa,pa, pa, pa, pa...

Tak wygląda szczęście na twarzy :)

Mała przerwa w kuligu - jest moc!

Konie łapią oddech, a uczestnicy powietrze :)

Dziś prawdziwych furmanów już nie ma... lalalalalala :)

Jadą w saniach panny, przy nich Janosiki

Po kuligu czekało ognisko. Ogień ma w sobie jakąś moc, że zawsze każdy w nie się wpatruje. I przychodzi taki spokój. Były kiełbaski, bigos, pieczony chleb i gorąca herbata, a dla koneserów grzaniec. I znów śpiewy przy ognisku. Taka impreza łączy ludzi sobie nie znanych. Było cudownie, wracać się nie chciało.

Sypie śnieg (zdjęcie z fleszem)

To samo miejsce, ale bez flesza (też sypie śnieg)

Ups... Obok była impreza integracyjna... tia...

Wiata na nas czeka

Ognicho!

Płonie ognisko w lesie, wiatr smętną piosnkę niesie. Przy ogniu zaś drużyna, gawędę rozpoczyna...

Kiełbaski skwierczą, skry lecą do nieba, jest dobrze

Ale wieczorem, po powrocie do domu, zasypiałam z poczuciem dobrze naładowanych akumulatorów. Kulig to moc, kulig to energia, kulig to radość. Przed uczestniczeniem w nim nie trzeba czytać ulotki ani konsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Działa jak najlepsze lekarstwo. Polecam!